Het licht van de dag ruimt het veld voor het licht van de nacht, van de blindheid, van het innerlijk zicht.
De romantische dichter Novalis begreep de kracht van de duisternis volkomen. Zijn hymnen aan de Nacht begint met een schitterende antithese; “het licht, is dat niet waar elk met rede begaafd wezen het meeste van houdt, voor alle wonderen die de ruimte om hem heen te bieden heeft? Het heerlijke licht!
Toch vertelt Novalis ons dat hij ondanks alle schoonheid van de dag deze de rug toekeert voor de heilige, onzegbare, geheimzinnige nacht. Uit de duistere eenzaamheid van het verlies maakt zich het licht en de hand van de schilder los. Te midden van uiterlijke duisternis, van blindheid, verlicht een innerlijk licht een denkbeeldig landschap van schoonheid en werkelijkheid. De schilder schildert de wereld die hij ziet in de harten van toeschouwers, zodat ook zij een moment lang de zorg over hun wereld mogen verruilen voor de schoonheid van de zijne.
De bron van dit poëtische licht is de verbeelding. Het licht van de Verbeelding!
Dit was het uitgangspunt voor een tentoonstelling in samenwerking met Michel Hoogervorst (https://michelhoogervorst.nl) Ik nam de duisternis voor mijn rekening en Michel het licht
